Engleski filmski glumac, scenarista, režiser i producent Čarli Čaplin (1889-1977), jedan od pionira kinematografije i najvećih umjetnika u istoriji filma, umro je 25. decembra 1977. godine.
Čaplin je u SAD otišao 1910. godine i počeo karijeru u filmskim burleskama, ali se brzo osamostalio i stekao svjetsku slavu originalnim likom sentimentalnog klovna – skitnice.
Njegov izvorni humanizam, izgrađen u vrijeme teške mladosti i izražen u liku dobroćudne skitnice Čarlija, učinio je da svima postane jasna snaga filmskog govora i njegova moć u afirmaciji univerzalnih ljudskih vrijednosti.
Mada nikad nije propovijedao radikalizam bilo kojeg oblika, Čaplinov filmski opus bio je dovoljan razlog da ga godinama progoni šef FBI-ja Edgar Huver, a, u vrijeme antikomunističke histerije u SAD, Čarli je postao žrtva američkog republikanskog senatora Džozefa Makartija, pa je 1952. godine emigrirao u Švajcarsku, gdje je i umro.
Čarli Čaplin snimio je 75 kratkih i dugometražnih filmova, a 1972. godine dodijeljen mu je „Oskar“ za životno djelo.
Neki od njegovih filmova su: „Idila u polju“, „Pasji život“, „Mirna ulica“, „Hodočasnik“, „Dječak“, „Potjera za zlatom“, „Cirkus“, „Svjetlosti velegrada“, „Moderna vremena“, „Veliki diktator“, „Gospodin Verdu“, „Jedan kralj u Njujorku“, „Svjetlosti pozornice“ i „Grofica iz Hong Konga“.
„Veliki diktator“ predstavlja mračnu satiru o nacističkom vođi Adolfu Hitleru koja je dospjela i do samog Berlina. Hitler je pokušao da odgleda film do kraja, ali je bijesan napustio projekciju.
Čarli Čaplin je simbol filma 20. vijeka i kinematografije uopšte.
