Engleski dramski pisac, novinar i kritičar Džordž Bernard Šo (1856-1950), dobitnik Nobelove nagrade za književnost, umro je 2. novembra 1950. godine.
Šo je bio dramaturg, pisac, vegeterijanac, socijalista, ateista, nobelovac – Irac rođen u Dablinu koji je odlučio da okuša sreću u Londonu.
Napisao je šezdesetak djela i poznat je kao predstavnik novog realizma na britanskoj pozorišnoj sceni.
Šo je u oštrom, ali šaljivom tonu prikazivao protivrječnosti građanskog društva u Engleskoj. U komedijama „Čovjek i natčovjek “ i „Vraćanje Metuzalemu“ iznio je zamisao o životnoj sili, snazi koja nastoji da ljudski rod uzdigne u viši i bolji život.
Pisao je i političke i ekonomske članke, držao govore i vodio dramsku i muzičku kritiku u dnevnoj štampi. U djelima pisanim za pozorište, a koja su mu često služila da iznese sopstvene društvene i političke teorije, razbijao je idole savremenog društva, žestoko im se podsmijevajući.
Napisao je dramske komade među kojim su: „Pigmalion“, „Kuće udovičke“, „Sveta Ivana“, „Major Barbara“, „Kandida“, „Zanat gospođe Vorn“, „Ljekar u nedoumici“ i „Cezar i Kleopatra“.
