Pjesnik i pisac Miroslav Mika Antić (1932-1986), vječiti dječak srpske literature, izuzetan liričar i inventivan pjesnik za najmlađe koji je u pjesme unio kolorit jezika banaćanskih seljaka, umro je 24. juna 1986. godine.
Antić je u rodnom Mokrinu pohađao osnovnu školu, gimnaziju završio u Kikindi i Pančevu, a studije u Beogradu. Živio je u Novom Sadu.
Prije nego što je postao poznat, Antić se bavio raznim poslovima, pa je, između ostalog, bio mornar, a radio je i u lutkarskom pozorištu. Osim pisanja bavio se i slikarstvom, žurnalistikom i filmom.
Bio je urednik listova „Ritam“ i „Dnevnik“ u Beogradu, te „Mladog pokolenja“ u Novom Sadu.
Mika Antić je za 35 godina stvaralaštva objavio više od 30 knjiga i radio na filmskim projektima „Sveti pijesak“ i „Doručak sa đavolom“. Napisao je zbirke pjesama „Ispričano za proleća“, „Plavo nebo“, „Roždestvo tvoje“, „Psovke nežnosti“, „Garavi sokak“, „Koncert za 1001 bubanj“ i „Kikinda“.
Poznat je po pjesmama za djecu „Plavi čuperak“, „Posljednja bajka“, „Nasmejani svet“, „Šašava knjiga“, „Prva ljubav“ i „Svašta umem“.
Takođe, napisao je radio-drame „Otužni marš“ i „Povečerje“.
