Slikar Paja Jovanović (1859-1957), predstavnik akademskog realizma, član Srpske akademije nauka i umetnosti i prvi srpski slikar koji je stekao evropsku reputaciju, rođen je 4. juna 1859. godine.
Paja Jovanović je najveći dio života proveo u Beču, gdje je i umro 1957. godine.
Bio je izvanredan poznavalac slikarskog zanata i inspiraciju je nalazio u srpskoj nacionalnoj istoriji.
On je naslikao velike ikonostase u Sabornoj crkvi u Novom Sadu i crkvi u Dolovu, te portretisao više vladara i crkvenih dostojanstvenika.
Paja Jovanović je radio i folklorne i istorijske kompozicije, uključujući „Seobu Srba“, „Proglašenje Dušanovog zakonika“, „Takovski ustanak“, „Mačevanje“ i „Kićenje nevjeste“.
