Paja Jovanović (1859-1957), predstavnik akademskog realizma i prvi srpski slikar koji je stekao evropsku reputaciju, preminuo je 30. novembra 1957. godine.
Bio je izvanredan poznavalac slikarskog zanata i inspiraciju je nalazio u srpskoj nacionalnoj istoriji.
Jovanović je naslikao velike ikonostase u Sabornoj crkvi u Novom Sadu i u crkvi u Dolovu, te portretisao više vladara i crkvenih dostojanstvenika.
Čuveni slikar radio je i folklorne, i istorijske kompozicije, uključujući: „Seobu Srba“, „Proglašenje Dušanovog zakonika“, „Takovski ustanak“, „Mačevanje“ i „Kićenje nevjeste“.
Jovanović je bio član Srpske akademije nauka i umetnosti, a najveći dio života proveo je u Beču, gdje je i umro.
