Prijedlog zakona o „državnoj imovini BiH“, koji su uputili pojedini poslanici Predstavničkog doma Parlamentarne skupštine BiH iz FBiH, protivi se svim međunarodnim konvencijama i u potpunosti je suprotan Dejtonskom mirovnom sporazumu, Ustavu BiH, Ustavu Republike Srpske, Ustavu FBiH, pa i Evropskoj konvenciji o ljudskim pravima i osnovnim slobodama, navodi se u mišljenju Republičke uprave za geodetske i imovinsko-pravne poslove (RUGIPP), koje su iz RUGIPP-a uputili poslanicima i delegatima iz Srpske u Predstavničkom domu BiH.
Iz RUGIPP-a su podsjetili na činjenicu da je Ustavom BiH izvršena podjela javne vlasti entiteta i institucija BiH, a Ustavom Republike Srpske propisano da Republika uređuje i obezbjeđuje, između ostalog, svojinske i obligacione odnose i zaštitu svih oblika svojine, kao i druge odnose od interesa za Republiku, u skladu sa Ustavom.
Tako je i član 3. Ustava BiH, koji propisuje isključivu nadležnost institucija BiH, isključio regulisanje svojinskih odnosa iz nadležnosti BiH i članom 4. dao nadležnost entitetima da regulišu te odnose.
– Republika Srpska nikad nije dala saglasnost da se prošire nadležnosti iz člana 3. Ustava BiH u pogledu svojinskih odnosa – istakli su iz RUGIPP-a.
Isto tako, Ustavom BiH nije propisano da imovina pripada BiH, niti da BiH može imati ustavnu nadležnost u vezi sa tim pitanjem.
– Kada se utvrdi međuentitetska granica i izvrši ugovorna podjela teritorije, kako je to određeno Ženevskim sporazumom i Aneksom 2 Dejtonskog sporazuma, to znači da teritorija, odnosno katastarske čestice sa svim onim što se nalazi na njima i ispod njih sa jedne strane granice pripada tom entitetu, dok na isti način to sve sa druge strane te granice pripada drugom entitetu – jasno su naveli u Mišljenju.
Republika Srpska je u periodu od 1995. godine, od dana potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma, pa do danas, uredila zakonima svojinske odnose na svim nepokretnostima na teritoriji Republike Srpske (bivša društvena svojina), a ustavni osnov za donošenje svih zakona je sadržan u Amandmanu XXXII tačka 6. na član 68. Ustava Republike Srpske.
– Na sličan, gotovo identičan način, svojinske odnose na nepokretnostima (bivša društvena svojina) na teritoriji Federacije BiH, regulisala je i Federacija BiH – istakli su.
S obzirom na naprijed navedeno, ističe se u Mišljenju, pravni je apsurd i u potpunosti nemoguće da se na predloženi način zakonom o „državnoj imovini“ reguliše ukidanje društvene svojine na teritoriji oba entiteta na novi način, da se samim predloženim tekstom prijedloga diraju stečena prava, da se vrši i prenos nadležnosti, kao i da se postupa suprotno Zakonu o privremenoj zabrani raspolaganja „državnom imovinom BiH“.
– Takođe, stavljanjem van snage svih propisa, odnosno svih akata i pravnih poslova čiji je predmet „državna imovina“ stavlja se van snage neodređen broj propisa i nije jasno stavljaju li se van snage samo pojedine odredbe ili propisi u cijelini, a to istovremeno predstavlja retroaktivno dejstvo zakona. Takvim propisivanjem bio bi poništen veliki broj zakona, propisa i akata koji regulišu široku oblast, a mnogi od njih su već bili predmet ocjenjivanja ustavnosti i zakonitosti – piše u Mišljenju.
Ističu da je neodređen i postupak utvrđivanja ništavosti ovih zakona, propisa i akata.
– Samim tim je nejasno na koji način bi se regulisala materija koja je bila obuhvaćena tim zakonima, propisima i aktima – naglasili su.
