Francuski režiser i svjetski klasik Žan Renoar (1894-1979), tvorac poetskog realizma, rođen je 15. septembra 1894. godine.
U njegovim filmovima miješali su se san, realnost, radost i tuga svakodnevnog života.
Pred Drugi svjetski rat snimio je nekoliko antiratnih filmova koji su snažno uticali na duhovno stanje nacije.
Među Renoarovim filmovima su: „Nana“, „Kučka“, „Madam Bovari“, „Toni“, „Zločin gospodina Lanža“, „Izlet“, „Velika iluzija“, „Marseljeza“, „Čovjek-zvijer“, „Pravilo igre“, „Močvara“, „Ova zemlja je moja“ i „Žena na obali“.
Godine 1937. Renoar je snimio svoje remek-djelo „Velika iluzija“, čija je radnja smještena u zatvoreničke logore iz Prvog svjetskog rata.
Ovim filmom, Renoar je pokušao da pokaže da je rat uzaludan, a klasni sistem, koji može da dovede samo do pada civilizacije – nepotreban.
Nacistički propagandista Jozef Gebels smatrao je Renoara „filmskim neprijateljem broj jedan“.
Godine 1938. film „Velika iluzija“ nominovan je za „Oskara“ za najbolji film i ujedno je prvo ostvarenje van engleskog govornog područja nominovano za ovu prestižnu nagradu.
