Srpski pisac, pozorišni kritičar i diplomata Milan Rakić (1876-1938), veliki poznavalac jezika, član Srpske kraljevske akademije i predsjednik srpskog PEN kluba, rođen je 30. septembra 1876. godine.
Poslije završenih studija prava u Parizu, Rakić je radio u Beogradu kao činovnik, a od 1904. godine bio je u diplomatskoj službi.
Rakić je 1903. godine objavio zbirku „Pjesme“ i predstavio se javnosti kao potpuno izgrađen pisac, misaon i osjećajan.
Milan Rakić je pjesnik unutrašnjih nemira i sukoba čiji pesimizam potiče iz intelektualnog razmišljanja o prolaznosti svijeta.
Zbirku „Nove pjesme“ Rakić je objavio 1912. godine.
Pedesetak pjesama, koliko je pjesnik ukupno napisao, odlikuje se elegancijom i savršenstvom forme.
Pjesme kao što su „Na Gazimestanu“, „Jefimija“, „Dolap“, „Simonida“, „Napuštena crkva“, „Orhideja“, „Iskrena pesma“ i „Jasika“ književni kritičari smatraju vrhom srpske lirike 20. vijeka.
Istovremeno, Rakić je ostao upamćen i kao pozorišni kritičar, a njegove kritike važile su za izraz velike kulture i pouzdan sud o kvalitetu nekog komada.
Milan Rakić je umro 1938. godine.
