Dugogodišnji čuvar „Zejtinlika“ Đorđe Mihailović sahranjen je danas na ovom srpskom vojnom groblju u Solunu, gdje je na vječni počinak ispraćen uz srpske gardiste i zvuke himne „Bože pravde“.
Đorđe Mihailović sahranjen je u grobnici pored svog oca Đure i djeda Save, što je bila njegova želja, a u raku je spušten po jedan grumen zemlje iz Republike Srpske, Srbije i Crne Gore.
Djeda Đorđe koji je o „Zejtinliku“ birnio više od šest decenija, saharanjen je na ovom groblju u prisustvu rodbine, brojnih poštovalaca i zvaničnika, među kojim su predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik i ministar za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Srbije Nikola Selaković.
Kovčeg sa tijelom djeda Đorđa iz kapale „Zejtinliku“ gdje je služen dio opijela do grobnog mjesta nosili su srpski gardisti. Ispred kovčega gardisti Vojske Srbije noslili su i čika Đorđova odlikovanja, među kojim i Orden srpske zastave drugog stepena.
Tokom sahrane u čast legendarnog čuvara „Zejtinlika“ odjeknuli su i plotuni Garde Vojske Srbije, a intonirana je i srpska himna „Bože pravde“.
Sahrani su prisustvovale brojne delegacije iz Grčke, Srbije, Srpske, ali i poštovaoci iz mnogih zemalja. Osim supruge Fotini, koju je pokojni Đorđe zvao Svetlana, uz odar su i njegova kćerka, zet i unuke koji su došli da ga posljednji put cjelivaju.
U ime Republike Srpske od legendarnog čuvara „Zejtinlika“ oprostio se predsjednik Dodik koji je položio vijenac, a u ime Srbije to je učinio ministar Selaković.
Djeda Đorđe preminuo je u nedjelju, 2. jula, u 96. godini u Solunu, a troškove današnje sahrane snosi država Srbija.
Najveća želja Đorđu je bila da dobije srpsko državljanstvao, što je i učinjeno 2020. godine.
Đorđe Mihailović čuvao je sjećanje na stradanje srpskih vojnika na Solunskom frontu. On je bio više od čuvara – često domaći kustos, sjajan govornik o slavi srpskih junaka. Znao je priču o skoro svakom stradalom junaku sahranjenom na „Zejtinliku“, groblju na kojem počiva 7.441 ratnik i koje je jedan od najznačajnijih simbola srpskog nacionalnog bića.
Đorđe Mihailović je rođen u Solunu 1. maja 1928. godine. Bio je treća generacija Mihailovića, čuvara srpske istorije i sjena srpskih vojnika poginulih tokom proboja Solunskog fronta.
Odlikovan je Ordenom srpske zastave drugog stepena.Nekadašnji ministar spoljnih poslova Srbije Nikola Selaković i direktor Uprave za saradnju sa dijasporom Arno Gujon uručili su mu 2021. u ime države priznanje „Majka Srbija“. On je 2020. godine dobio i srpski pasoš, što mu je, kako je isticao, bila životna želja.
O djeda Đorđu je napisana i knjiga „Čuvar svetih humki“, a u Republici Srpskoj snimljen je film „Čuvar časti i ponosa – Đorđe Mihailović“.
Prije 10 godina o njemu je snimljen i dokumentarni film „Posljednji čuvar“.
