Poznati američki pozorišni pisac i scenarista Nil Sajmon, čiji su komadi „Bosonoga u parku“, „Čudan par“ i trilogija „Brajton bič“ decenijama dominirali Brodvejom, preminuo je na današnji dan.
U drugoj polovini 20. vijeka, Sajmon je bio najuspješniji i najplodotvorniji američki pozorišni pisac, koji se često u svojim djelima bavio problemima srednje klase.
Dobitnik je četiri Toni nagrade, Pulicerove, kao i drugih nagrada. Jedno od pozorišta na Brodveju nazvano je po njemu 1983. godine.
Karijera
U periodu od sredine 1960-ih do sredine 1980-ih njegovo ime bilo je sinonim za popularnost i finansijski uspeh komada, kao nešto kasnije Spilbergovo na filmu. Iako je pisao uglavnom komedije, neka od njegovih djela reflektuju jevrejsko-američko porijeklo.
Njegov prvi brodvejski komad „Duni u trubu“ (1961), doživio je 678 izvođenja. Tokom 1966. zabilježio je redak uspjeh kada su se čak četiri njegove predstave davale istovremeno na Brodveju: „Slatko milosrđe“, „Djevojka posuta zvijezdama“, „Neobičan par“ i „Bosonoga u parku“.
Pisao je lake komedije („Bosonoga u parku“, „Neobičan par“), ali i nešto ozbiljnija, pomalo autobiografska djela („Glava druga“, „Judžinova trilogija“, sastavljena od „Uspomene iz Brajton Biča“, „Biloksi bluz“ i „Put za Brodvej“) i podloge za mjuzikle („Slatko milosrđe“, „Obećanja, obećanja“).
Autor je scenarija za preko 20 filmova, uključujući i adaptacije njegovih drama i originalne radove. Među originalnim scenarijima posebno se ističu komedije „Provincijalci“ (1970) sa Džekom Lemonom, „Poziv na večeru sa ubistvom“ (1976), izuzetno uspjela parodija na detektivske romane sa ol star glumačkom postavom, i „Djevojka za zbogom“ (1977), sa Maršom Mejson i Ričardom Drajfusom, koji je dobio Oskara za glavnu mušku ulogu.
U filmovima nastalim po njegovim scenarijima igrali su najpoznatiji glumci: Frenk Sinatra, Piter Selers, Robert Redford, Džejn Fonda, Širli Maklejn, Goldi Hon, Metju Broderik, Stiv Martin, Kristofer Voken, Kim Bejsinger i mnogi drugi.
Nagrade
Imao je 17 nominacija za Toni, od kojih je dobio tri.
Dobitnik je i Pulicerove nagrade za dramu „Izgubljeni u Jonkersu“.
Četiri puta je bio nominovan za Oskara za najbolji scenario („Neobičan par“ (1968), „Sunčani momci“ (1975), „Djevojka za zbogom“ (1977) i „Apartman hotela Kalifornija“ (1978)), ali Oskara nikad nije dobio.
Za scenario za film „Djevojke za zbogom“ (1977) dobio je Zlatni globus za najbolji filmski scenario.
